سوالات متداول

مدرسه آنلاین آرت کوچینگ «الف کوچ» این افتخار را داشته است که از سال 1400 شنیدار پرسش‌های ادبی شما رهجویان عزیز نویسندگی باشد. بخشی از این پرسش و پاسخ ادبی منوط به گفتگویی مفصل‌تر است؛ بخشی دیگر در قالب تیکت ادبی در همین سایت به چشمان شما هدیه می‌شود و پاره‌ای دیگر در کارگاه‌های آنلاین یا حضوری این مجموعه ( کلید دوره پیشرفته ) تامین می‌شود. با این همه بخشی از این پرسش‌ها، تکرارپذیرتر از دیگر پرسش ها به نظر می‌آیند که پاسخ دهی به آن ها می تواند کوتاه‌تر، صریح‌تر و کاربردی‌تر باشد. در این صفحه تلاش کرده‌ایم به پاره‌ای از این پرسش‌ها به صورت تیتروار اما شفاف پاسخ بدهیم. همراه ما باشید با سوالات متداول در مورد نویسندگی خلاق.

در مورد سن شروع نویسندگی باید گفت که گوستاو فلوبر در پانزده سالگی داستان هایی کلاسیک می نوشت، جوزف کنراد در 39 سالگی دست به قلم برد و سعدی شیرازی در 40 سالگی شاهکارهایش را آغاز کرد. همچنین آورده‌اند که «سن الکساندر پوپ» که از بیماری رنج می‌برد اولین شعر خود را در 12 سالگی نوشت. میل به کلمات می تواند در سنینی بسیار پایین تر در فرد شکل بگیرد و به هیچ عنوان نمی توان سنی برای نوشتن قائل شد؛ با این همه باید پذیرفت که نویسندگی یک دوره ست، نه یک مقام یا رتبه یا مرحله و البته پختگی در آن نیاز به قلم فرسایی دارد. در مورد همین قلم‌فرسایی و کسب تجربه نیز جالب است که رودیارد کیپلینگ و دوریس لسینگ را مثال بزنیم که یکی در سن 42 و دیگری در سن 88 سالگی برنده جایزه نوبل ادبیات شد! پس در پاسخ به «سن شروع نویسندگی» باید گفت:«تا هر زمان بتوانید در مقابل نوشتن مقاومت کنید!» زمانی به نوشتن روی بیاورید که هیچ گریزی نداشته باشید! چرا که برگشتی در کار نیست!»

در مورد آموزش نویسندگی و معرفی کتاب آموزش نویسندگی برای نوجوانان می‌توان به منابع متنوعی مراجعه کرد. آن‌چه مهم است توجه به این نکته است که منبع مورد نظر، حتماَ مجموعه مقالات از افراد مختلف و نویسندگان متفاوت (از نظر سبک / ملیت / زبان و…) باشد. چرا که در سنین نوجوانی این خطر که تحت تاثیر نویسنده‌ای خاص قرار بگیریم به شدت وجود دارد که می‌تواند از سرعت آموزش ادبی بکاهد. از طرفی دیگر، همین محدودیت می‌تواند به صورت وارونه مهندسی شده و در خدمت نویسنده‌ی نوقلم قرار بگیرد:
به این صورت که خوانش آثاری متنوع، از ملت های مختلف (اما مربوط به بازه ی زمانی نزدیک) و از زبان‌های متفاوت، می‌تواند ذهن ما را نسبت به تعاریف اولیه‌ای که نسبت به امر داستان‌نویسی و نوشتن خلاقه شکل می‌گیرد -ناخودآگاه- با آزادی بیشتری همراه کند. برای خوانش آثار برگزیده نیز حتماَ در آغاز کار به امتیاز آن اثر در بین صاحب نظرین دقت فرمایید. امروزه سایت‌هایی مسئولیت کریتیکالیزه کردن آثار ادبی در ایران هستند که می تواند هنرجوی ادبیات را در خوانش سالم تر و امن تر یاری کند؛ چرا که عمر انسان کوتاه بوده و لازم است از رویارویی با آثار سمّی، غیرحرفه‌ای و زرد اجتناب کرد. در ادامه چند اثر معتبر که حاصل گردآوری چند مقاله از نویسندگان و منتقدینی با آراء متنوع است، پیشنهاد می‌شود:

اگر منظور شما این است که « آیا مدرسه نویسندگی خلاق در ایران وجود دارد » باید پاسخ داد بله. اگر هم منظور شما این است که: «آیا در ایران رشته ای به منظور مطالعات نویسندگی وجود دارد یا خیر» باز هم پاسخ مثبت است. این رشته با نام «ادبیات داستانی» در دفترچه انتخاب رشته دانشجویان در دسترس است و کمتر از یک دهه از آغاز کارگروه ادبیات خلاقه در برخی دانشگاه های داخلی به صورت محدود می گذرد. در حالی که در انگلستان، اولین برنامه رسمی نوشتن خلاق به‌عنوان مدرک کارشناسی ارشد هنر در دانشگاه شرق آنگلیا در سال ۱۹۷۰ توسط مالکوم بردبری و آنگوس ویلسون تأسیس شد. امروز در بیشتر دانشگاه‌های مطرح جهان، رشته نویسندگی خلاق در تمام مقاطع تحصیلی دانشگاهی دانشجو می‌پذیرد. اما باید توجه داشت سندی به نام مدرک نویسندگی وجود ندارد؛ بلکه شما می توانید لیسانس یا فوق لیسانس معادل کارشناس و کارشناس ارشد رشته ادبیات داستانی از دانشگاهی خاص باشید. هم چنین شما می توانید در رشته هایی نزدیک به ادبیات داستانی هم چون: زبان و ادبیات فارسی، ادبیات نمایشی و یا نویسندگی خلاق در دانشگاه ها به تحصیل بپردازید. برای اطلاعات بیشتر در انتهای همین پست بر روی آیکون رایتینگ کوچ آنلاین « ثبت تیکت» کلیک کنید و ایمیلی برای کسب اطلاعات بیشتر به مجموعه آرت کوچینگ الف کوچ ارسال کنید تا همکاران ما ظرف 24 ساعت راهنمای شما باشند.

دروس پایه رشته دانشگاهی «ادبیات داستانی» عبارتند از: زبان تخصصی، زبان عربی، کلیات فلسفه غرب

دروس اصلی رشته ادبیات داستانی شامل:«تاریخچه و نظریه اسطوره و حماسه، تاریخچه و نظریه حکایت، افسانه و رمانس، تاریخچه رمان و داستان کوتاه فارسی، نظریه داستان، بررسی عناصر داستان، سبک شناسی نثر های داستانی، متون داستانی کهن منظوم (حماسی، عاشقانه، عرفانی، اخلاقی و حکمی، نظیره ها) شعر روایی معاصر، متون داستانی کهن منثور (عرفانی، تاریخی، دینی، تمثیلی، رمزی ـ عرفانی، تعلیمی)، متون داستانی عامیانه فارسی، متون داستانی معاصر (سرچشمه ها، دوره اول، دوره دوم، دوره سوم، دوره چهارم، ادبیات عامه پسند، پاورقی ها)، داستان کودکان، جامعه شناسی رمان، ادبیات عامیانه، ادبیات داستانی غرب، کارگاه نقد داستان، بازنویسی و باز آفرینی متون داستانی کهن» می شود.

و در آخر دروس تخصصی رشته ادبیات داستانی در ایران عبارتند از: کلیات دستور زبان فارسی، مقدمات زبان‌شناسی، ویرایش، مهارت‌های نوشتاری، جریان‌های فکری در ایران، بلاغت ادبی، کلیات سبک‌شناسی، مکتب‌های ادبی، نقد ادبی.

از جمله معتبرترین دانشگاه‌های جهان در رشته نویسندگی خلاق می توان به لیست زیر اشاره کرد. لازم به ذکر است دوره‌ی تحصیل در هر کدام از دانشگاه‌های مذکور از یک سال تا شش سال متفاوت است:

• دانشگاه پورتسموث (University of Portsmouth)
• دانشگاه چیچستر (University of Chichester‎)
• دانشگاه اج هیل (Edge Hill University)
• دانشگاه تیساید (TCS University)
• دانشگاه صنعتی اوکلند (Auckland University of Technology)
• دانشگاه آیووا (University of Iowa)
• دانشگاه کلمبیا نیویورک (Columbia University)
• دانشگاه براندیس (Brandeis University)
• کالج همیلتون (Hamilton College)
• دانشگاه باکنل (Bucknell University)
• کالج کنیون (Canyon College)
• دانشگاه میامی (University of Miami)
• دانشگاه پیتسبورگ (University of Pittsburgh)
• دانشگاه استنفورد (Stanford University)
• دانشگاه روچستر (University of Rochester)

برای بررسی برترین دانشگاه‌های ادبیات داستانی ایران، لازم است یادآوری کرد که تعداد مراکز آکادمیک فوق چندان متنوع و گسترده نیست که بتوان لیستی ارائه داد.

با توجه به معیارهایی هم چون کیفیت آثار تولیدی، فستیوال‌های ادبی، اعتبار فرهنگی و مباحثی از این دست می‌توان گفت که کشورهایی هم چون ایالات‌متحده آمریکا، بریتانیا، کانادا، نیوزیلند و استرالیا جایگاه قابل قبول‌تری در حیطه مطالعات نویسندگی خلاق نسبت به دیگر کشورها دارا هستند. در کشور ما ایران، با توجه به عدم رعایت قانون کپی‌رایت، فراگیری و رشدِ حرفه‌ای علوم انسانی با مشکلات جدی روبروست.

در مورد بهترین مدارس نویسندگی و نوشتن خلاقه ، بهترین انجمن‌های ادبی، معتبرترین فراخوان‌های ادبی و محبوب‌ترین رسانه‌های هنری می‌توان به منابعی که در این مورد به صورت آنلاین سرویس می‌دهند مراجعه کرد. برای مثال می‌توان از طریق لینک زیر به سایت‌های مرجع در این مورد وصل شد:

این لیست هم‌چنان باز بوده و با رصد هر مدرسه، انجمن، فراخوان یا رسانه‌ای حرفه‌ایِ جدید، به‌روزرسانی خواهد شد. چنانچه پیشنهادی برای معرفی جمع، مرکز یا صفحه‌ای ویژه مدنظر شماست با صندوق الکترونیک ما به آدرس Persian.alefcoach@gmail.com به اشتراک بگذارید. می‌کوشیم لیستی از تازه‌ترین‌های ادبی را به مخاطب تازه‌نفس ادبیات ارائه کنیم.

پیش از ورود به بخش محبوب‌ترین داستان‌های کوتاه فارسی ، لازم می‌نماید منظور خود را از محبوب‌ترین داستان‌های کوتاه شرح داده و شاخصه‌های آن را با شما به اشتراک بگذاریم. چرا که هر حب و تایید تحت غلبه‌ی گفتمانی‌است و هر گفتمانی قابل شرح و هر شرحی قابل پیگیری و رد و همراهی. بر اساس گفتمان دانش‌نامه‌ی روایت و آن‌چه که در مدخل داستان‌کوتاه می‌خوانیم، هر داستان بر پایه‌ی 6 مفهوم باستانی بنا گذاشته می‌شود:

• 1. آفرینندگی
• 2. ادات آفرینش
• 3. مخاطب
• 4. زمینه
• 5. شخصیت
• 6. روند

به عقیده‌ی ما در خلق یک داستان هیچ تقدم و تاخری را نمی‌توان با ذهن بشری میان این مفاهیم متصور شد؛ چرا که هرکدام مفاهیم مذکور بارها در مقام چالش‌های متقدم و متاخر، کامل‌کننده‌ی مفهومِ کلی یک داستان به معنای امروزی آن هستند. از این رو، شاخصه‌ی سنجش خود را بر همین مبنا و ناظر به: اول آفرینندگی، سپس بیان، مخاطب انگاری، صحنه پردازی، شخصیت پروری و شگفتی و بدعت قرار داده‌ایم. برای دسترسی به آرشیو محبوب‌ترین داستان‌های کوتاه معاصر فارسی از طریق آیکون‌های زیر اقدام کنید:

---

در پاسخ به این سوال باستانی که روایت چیست گفته اند که روایت شیوه ی اجرای داستان است؛ به بیان دیگر روایت نماینده ی «چگونگی» داستان است… بله؛ می دانیم که این تعاریف ساده انگارانه کار را پیچیده تر می کند اما مشکل نهفته در پس این پرسش، ناکارآمدی ترجمه در این زمینه است. برای اطلاعات بیشتر می توانید در ورکشاپ های آنلاین و حضوری روایت که در مورد چیستی روایت ، عناصر روایت ، ساختار روایت و روایت داستانی و تمایزات ادبی آن به تبادل نظر می پردازد ثبت نام کنید.

این پرسش که پا در حیطه ی فلسفه ی ادبیات می گذارد، پیش از این توسط نویسندگان زیادی مطرح شده است. اما از پاسخ‌های متفاوت که بگذریم اغلب در یک نکته مشترکیم و آن این که:
«شاید ما هیچ گاه پاسخ کاملی به این پرسش که هدف از نوشتن چیست ندهیم اما می‌دانیم که با وجود این پرسش همچنان خواهیم نوشت.»

به عنوان یک تعریف کاربردی و محتاطانه در بخش پاسخ دهی به سوالات نویسندگی متداول باید گفت که مهارت نوشتن یعنی برآورده کردن هیجانات ذهنی خود در قالب کلمات. این مهارت می تواند به عنوان تفنن ، دغدغه ، شغل و یا حتی درمان به کار برود. در مورد تقویت مهارت نوشتن و نویسندگی خلاقه می توانید در کارگاه های طوفان ذهنی یا برون ریزی ذهنی که در قالب آرت کوچینگ و همیاری ادبی در همین تارنما اطلاع رسانی و برگزار می شود شرکت کنید.

کوچینگ مجموعه‌ای از مطالب مدیریتی، روان‌شناسی، فلسفی، ورزشی و هنری به شمار می‌ره که «کوچ» با استفاده از این دانش و اطلاعات به (کوچی | Coachee) کمک می‌کنه تا درگیری‌های ذهنی، کاری و هنری خود رو پشت سر بگذاره. البته کوچ در این مسیر هیچ‌کدام از مهارت‌های فوق رو به صورت مستقیم تدریس نمی‌کنه؛ بلکه از طریق تعامل با کوچی، وی رو تا رسیدن به پاسخ مناسب همراهی می‌کنه. کوچ در مسیر کوچینگ، کوچی رو با سوالاتی روبرو می‌کنه که بسترساز برون‌ریزی ذهنی شده و در نهایت به طوفان فکری منجر می‌شه. از این جهت کوچینگ یعنی آزادسازی توانمندی‌های بالقوه فرد (Unlocking a person’s potential)

– «حقیقت اینه که: کشف دنیای هنر به تنهایی آسون نیست.
به ندرت یک نویسنده می‌تونه هر مشکلی رو به تنهایی، بدون یاری یا راهنمایی حل کنه. همیشه کسی هست که یا از شما تخصص بیشتری داره یا دقیقاً مسیر شما را پیموده . اگر مشکلی دارید، چرا برای رفعش از اون‌ها کمک نگیریم؟ به خصوص در حرفه‌ای که از شما انتظار می‌ره نقش‌های متنوع زیادی رو ایفا کنید، نمی تونید همه چیز رو خارج از دروازه‌های تخصص بدونید. در این حرفه سوالات جدید و غیرمنتظره ناگزیراً به وجود میاد. به علاوه، به ندرت به نویسندگان در مورد جنبه‌ی تجاری امور آموزش داده می‌شه؛ اگرچه ما ناگزیر به ایفای همه‌ی نقش‌های قابل تصور هستیم: کارآفرین، بازاریاب، حسابدار، کارشناس فروش، مدیر مالی و غیره.
علاوه بر این، تجربه ثابت کرده یک حرفه در هنر با عوارض جانبی عاطفی زیادی همراهه که اگر اون‌ها رو تحت کنترل نگیرید، می‌تونه شانس موفقیت شما رو کاهش بده. طرد شدن، آسیب پذیری و شک به خود در هنر بیش از بسیاری از رشته های دیگر نمود و جلوه داره.
اینجاست که مربیان هنر (آرت کوچ ها)  وارد صحنه‌ی حمایت نظری، عملی و عاطفی از نویسنده شده و تلاش می‌کنند بدون جهت‌گیری خاصی، ما رو با جنبه‌های دیگری از ظرفیت‌ها، فرصت‌ها و البته چالش‌های ادبی روبرو کنه.» این عبارت می‌تواند به درستی اهمیت و کارکرد همیار هنری را در دنیای امروز خاطرنشان کند.

در ابتدای پاسخ به سوالات نویسندگی متداول خاطرنشان میشوم که: با دوری از هر موسسه، نهاد یا شخصی که ادعا می کند می تواند شما را نویسنده کند. هم چنان که در جعبه پرسش بالا نیز اشاره شد نویسندگی و هر هنر دیگر، بیشتر یک دوره و سفر است تا یک مقام و مرتبت. بر ماست که از این سفر  به زیبایی لذت ببریم، نه این که منتظر رسیدن به جایگاهی خاص باشیم. البته که نمی توان از تاثیر مدارس نویسندگی و روکشاپ های ادبی و در یک کلام «آموزش ادبی» چشم پوشید، اما در نهایت غایت هر کارگاهِ آموزشی، نشان دادن ظرفیت های لذت بردن از این سفر به نویسنده / هنرمند است. این یک روی سکه.

با نظر به روی دیگر سکه باید به پرسش که چطور نویسنده شوم چنین پاسخ داد که:
با اعتماد به این نشانه که:« انسان به آن چه علاقمند است که به خوبی درمی یابدش!» اگر علاقه ای به نوشتن خلاقه دارید باید تلاش کنید این علاقه را به تعهد و تعهد را به آزاداندیشی تبدیل کنید.
… مسیری طولانی است؛ اما طولانی ترین راه ها هم با کوچک ترین گام ها پیموده شده. فراموش نکنید که این علاقه حاصل کششی است که می تواند نیرو محرکه ی تمام تغییرات دنیا باشد.

در ابتدا، با دوری از هر موسسه، نهاد یا شخصی که ادعا می کند می تواند شما را نویسنده کند. هم چنان که در جعبه پرسش بالا نیز اشاره شد نویسندگی و هر هنر دیگر، بیشتر یک دوره و سفر است تا یک مقام و مرتبت. بر ماست که از این سفر  به زیبایی لذت ببریم، نه این که منتظر رسیدن به جایگاهی خاص باشیم. البته که نمی توان از تاثیر مدارس نویسندگی و روکشاپ های ادبی و در یک کلام «آموزش ادبی» چشم پوشید، اما در نهایت غایت هر کارگاهِ آموزشی، نشان دادن ظرفیت های لذت بردن از این سفر به نویسنده / هنرمند است.

در این لحظه و با توجه به وجود چندین جشنواره ادبی سالم هنوز اعتقاد داریم که استفاده از تریبون رویدادهایی ادبی مثل جشنواره ها ، همایش ها و گردهمی ها برای یک نویسنده نوقلم ضروری است. این پرسش نیز از زمره سوالات نویسندگی رایج و پرتکرار است که همواره باید در جواب آن یادآور شویم که هنر، خود کشتگاهِ ناممکن هاست و نمی توان قیدی از این دست بر مسیر ادبی و لایف استایل یک نویسنده تحمیل کرد.

ادبیات خلاق حال خوش ِ با کلمه زیستن و هدف از آموزش آن، پرورش ذهنی هنرجو است. از این رو آموزش هنر نویسندگی به هیچ‌وجه جنبه‌ی رقابتی ندارد. رسالت آموزگار ادبی نشان دادن ظرفیت‌ها و دیدگاه‌ها و ریشه‌هاست. آموزگار نویسندگی موظف است هنرجوی ادبی را برای مواجهه با انواع اندیشه و بیان، مجهز کرده و نسبت به سلامت ذهنی وی در عبور از تجربه‌ها مسئول باشد.

بسیاری از آموزگارن ادبی در مورد نویسندگی خلاقه توصیه هایی کرده و نکاتی را پیشنهاد کرده اند. اما این که جزوه ای موسوم به جزوه نویسندگی بین نویسندگان رایج باشد، تا آن جا که می دانیم وجود ندارد. همچنین باید اشاره کرد که در علوم آموزشی نوین ادبی، پیروی از نسخه های عمومی یک نگرش سمّی است. برای مثال تمام کوشش آرت کوچینگ رسیدن به یک نسخه شخصی برای هر نویسنده است. در ادامه یک پکیج آموزشی از همین مجموعه معرفی می‌شود.

چنان چه نیاز به ذهنی منتقد برای داستان ، فیلمنامه ، نمایشنامه و سایر قالب های منثور ادبی در کنار خود دارید، و یا چنان چه در حین نوشتن خلاقه به مانعی برخوردید، می توانید از طریق ارسال یک تیکت در قالب ایمیل با تیم ما در ارتباط باشید تا به صورت رایگان و ظرف 24 ساعت پاسخگوی شما باشند. این امکان در انتهای پست تحت دکمه ی «ثبت تیکت رایتینگ کوچ آنلاین» در دسترس شما قرار گرفته است. اما چنانچه در مسیر خلق خود به نقد متمرکز و دنباله‌دار نیاز دارید به سرویس «آموزش | پکیج نقد» مراجعه فرمایید.

مجموعه آرت کوچینگ (همیاری هنری) الف کوچ امکاناتی را برای مخاطبین خود در نظر گرفته به صورت رایگان از استعدادیابی، نقد، مشاوره و خدمات آرت کوچینگ بهرمند شوند. مخاطب می تواند با ارسال یک ایمیل به مجموعه ظرف 24 ساعت منتظر پاسخ تیم کوچینگ باشد. این ایمیل ها که حاوی فرمِ آشنایی و شرح مشکل هستند « تیکت ادبی » می نامیم. برای شروع پیشنهاد می کنیم به بانک تیکت ما سری بزنید تا بیشتر با همیاری ادبی در قالب تیکت آشنا شوید.

این پرسش نیز از جمله سوالات نویسندگی متداول است. در پاسخ به این سوال باید گفت اگر منظور شما از تست استعدادیابی جایی برای تعیین رنکینگ ادبی شماست، باید بگویم که چنین موقعیتی از نظر مجموعه ی آرت کوچینگ معنایی ندارد. چرا که ادبیات حوزه ی معنا و لذت است و کسی معنا و لذت را نمی‌سنجد. اما اگر به دنبال جایی هستید که پس از یک آشنایی اولیه پیشنهادهایی برای:
1. تقویت نقاط ضعف و توجه به نقاط قوت
2. برنامه مطالعاتی
3. تمرین نوشتن خلاقه
4. تجویز نسخه فردی نویسندگی
هستید، می‌توانید با پر کردن فرم آشنایی و ارسال یک تیکت در قالب ایمیل به مجموعه آرت کوچ (همیاری ادبی) ظرف 24 ساعت پذیرای پاسخ باشید.

اولین مورد این است که: به جای عبارت « قوانین نویسندگی» از «پیشنهاد نویسندگانی که ما را به این هنر علاقمند کرده اند» استفاده کنیم. در این توجه به دو نکته حائز اهمیت است:
اول اینکه ادبیات، خود راه رهایی از قوانین است.
دوم این که: عمر انسان کوتاه تر از هر آزمون و خطا.
پس در مورد پرسش اول می توان چنین گفت که:«پیشنهاد اهل فن را دنبال کنید؛ اما پیروی نکنید!».
در مورد پرسش دوم که به اصول نویسندگی خلاق اشاره دارد باید ابتدا پرسید آیا مراد از اصول، قواعد مربوط به روایت داستانی است، یا آداب نوشتن خلاقه؟

برای تمایز این دو باید گفت: آداب نوشتن برای هر فرد کاملا شخصی است و مربوط به لایف استایل ادبی وی است؛ چنان که مشهور است ویکتورهوگو برهنه و سرپا می نوشت؛ یا در مورد آگاتا کریستی معروف است که تمایل داشت در زمانی که داستان‌های رازآلود یک قتل را در زمان حمام رفتن در سرش می‌پروراند، سیب بخورد. او فکر می‌کرد این اتفاق در موفقیت او اثر داشته است!!! اما قواعد یک قالب ویژه مثل داستان، ناظر به عناصر آن قالب هم چون: فرم، ساختار، نیت هنرمند ، شخصیت پردازی و… است.

ابتدا لازم است یادآور شویم که نویسنده سبک زندگی را می سازد و در این مسیر باید گوش به زنگ هر فرصتی برای شکوفایی خلاقیت خود باشد. در این راه، عادات و در نتیجه لایف استایل ویژه ای شکل می گیرد که می تواند برای دیگران غیر قابل درک باشد. برای مثال: چارلز دیکنز همیشه یک قطب‌نما را همراه داشت و هر زمان که قصد داشت بخوابد، به سمت شمال می‌خوابید. کاری که او به آن اعتقاد داشت، باعث می‌شد خلاقیت و توانایی او در نویسندگی افزایش پیدا کند. گابریل گارسیا مارکز زمانی که قصد داشت یک رمان را بنویسد، هر روز پیش از طلوع آفتاب از خواب بیدار می‌شد و یک روزنامه می‌خواند. هاروکی موراکامی به همان اندازه که یک نویسنده با نظم بود، یک ورزشکار نیز محسوب می‌شد. دویدن و تمرین بخش جدایی‌ناپذیر از عادت‌های روزانه او بود. او هر روز ساعت ۴ صبح از خواب بیدار می‌شد و در ساعت ۹ نیز به خواب می‌رفت. ایزابل آلنده نوشتن اولین رمان خود را در تاریخ ۸ ژانویه ۱۹۸۱ آغاز کرد و از آن پس تمامی رمان های خود را در ۸ ژانویه استارت می زد. جان استاین بک همیشه دوست داشت که پیش نویس‌هایش را با مداد بنویسد. او هربار که می‌خواست نوشتن را آغاز کند، ۲۴ مداد که به خوبی ترشیده شده بودند را روی میزش قرار می‌داد و به این‌که چه برندی بودند و چگونه تراشیده شده بودند اهمیت زیادی می‌داد و…
پس از جنون ادبی خود نترسید؛ شما در جنون خود تنها نیستید.