دوره آموزش نویسندگی الف کوچ

اگر به دنبال محک زدن استعداد خود در زمینه نوشتن هستید حتماً وارد شوید!

در دومین بخش از دوره آموزش نویسندگی الف کوچ به سراغ یک تمرین کارساز و عادت جالب ادبی می‌پردازیم: وابستگی باز. ایجاد وابستگی باز تمرینی نوشتاری است که بر پایه‌ی دو مفهوم پایبندی به نوشتن و آزادی در گسترش شکل گرفته. این مهارت نویسندگی، به ویژه برای نویسندگان تازه‌کار بسیارحیاتی‌ست. اما ایجاد «وابستگیِ باز» در نویسندگی یعنی چه و چگونه می‌توان به آن رسید. در این محتوا از دوره آموزش نویسندگی الف کوچ به سراغ تعریف و واکاوی یک عادت رایج میان نویسندگان بزرگ می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

وابستگی به موقعیتی از نویسنده گفته می‌شود که از لحاظ ذهنی درگیر داستان است. و «رهایی» به شیوه ای که طی آن از لحاظ مسیر حرکت موضوع، خود را از قواغد آزاد می‌بینید. این تمرین از دو جهت با ذهن شما کلنجار می‌رود: نخست این‌که شما را وادار به ساختن عاداتی می‌کند که همواره پایبند خلق باشید. دوم این‌که این وابستگی شما را محدود به حرکت در یک مسیر خاص نمی‌کند. همان‌طور که گفته شد این مهارت مشقی برای نویسندگان تازه‌کار است و نباید فعلاً آن را در حیطه‌ی اسلوب‌های نویسندگی به کار بست. بلکه ما در مورد «موضوع داستان» صحبت می‌کنیم. زیرا تجربه ما در دوره آموزش نویسندگی الف کوچ به ما یادآور اهمیت مهارت وابسته سازی به صورت آزاد و رهاست.

بسیاری از نویسندگان از تمرین وابستگی باز استفاده می‌کنند. برخی خود را تا زمان نوشتن یک اثر در خانه حبس می‌کنند و بعضی دیگر لباس‌های خود را به همسران می‌دهند تا نتوانند میز نوشتن را ترک کنند. اما شاید راه ساده‌تری هم برای این تمرین باشد. از جمله بهترین توصیه‌هایی که در این مورد شنیده‌ایم توصیه‌ی نویسندگی مجله‌ی کاتب، وابسته به نیویورک‌تایمز است که می‌گوید:

این یک نکته ساده است، و نمی‌توانم به خاطر بیاورم که آن را از کجا یاد گرفتم، اما برای بسیاری از نویسندگان مفید بوده است: هر روزِ نوشتاری را وسط یک جمله متوقف کنید. این توصیه ویژه نویسندگانی است که در برقراری ارتباط هر روزه با مربی نویسندگی و پشتیبان ادبی خود دچار مشکل هستند. اگر بخش نوشتاری خود را میانه جمله متوقف کنید، یک مکان روشن برای شروع و یک راه آسان برای ایجاد حرکت دارید.

آیا شخصیت خود را طی تمرین اول نویسندگی ساخته‌اید؟ طی اولین گام از دوره آموزش نویسندگی الف کوچ قرار بود طی 50 کلمه به یاد بیاورید که در کودکی چه شکلی بوده‌اید. آن هم به ساده‌ترین و شفاف‌ترین شکل ممکن. حالا پاراگراف دوم را با این‌جمله شروع کنید:
«او یک کودک بود تا این‌که…»
قصد داریم به یاد بیاوری چگونه از کودکی که توصیف کرده‌اید به مرحله‌ی بعدی رسیده‌اید. می‌خواهیم بدانیم اگر زندگی آن کودک را به چند مرحله تقسیم کنی، چه چیزی شاخص تغییر این بخش‌ها خواهد بود. لطفاً پاسخ خود را در یک پاراگراف با پنج جمله بنویسید. لطفاً مدنظر بگیرید که در جمله‌ی پنجم یک شخصیت تازه تاثیرگذار معرفی کنید.