تیکت شما | آغاز و پایان داستان

چگونه داستان را آغاز کرده و البته چگونه‌تر آن‌که: آن را به پایان ببریم؟

برای آشنایی با پاسخ این پرسش اساسی از دریچه رایتینگ کوچ همراه این مقاله باشید.

ما در سرویس رایتینگ کوچ کوشیده‌ایم هر نویسنده ایرانی یک مربی آنلاین نویسندگی را در کنار خود ببیند. چنان‌چه در حین نوشتن به مشکلی برخورید فقط کافی‌ست با تکمیل و ارسال یک تیکت، ظرف 24 ساعت شنیدار راهنمایی و کوچینگ مربیان نویسندگی ما باشید. این یک مشاوره ادبی یا ورکشاپ ادبیات خلاق نیست. نه آموزش نویسندگی، نه پکیج صفر تا صد نویسندگی، نه فروش آرزویی ویژه در کار است. این یه همیاری ادبی از تیم آرت کوچینگ است! در این قسمت از رایتینگ کوچ آنلاین همراه هستیم با سارا، نویسنده ایرانی که در مورد نحوه آغاز و پایان داستان با ما هم‌کلام شده. با رایتینگ کوچ آنلاین مدرسه آرت کوچینگ ویژه آموزش نویسنده ایرانی همراه باشید تا از زاویه کوچینگ به سارا پاسخ دهیم:« چگونه داستان خود را آغاز کرده و به پایان ببریم؟»

سارا

شیطون و بازیگوش

20

بله

سعی میکردم باشم کمک میکردم تو هر زمینه ای فعالیت بهتری داشته باشم و تلاش برای پیشرفت

یکم سخته نوشتن خاطره تخیلی و درگیر با مسائل جدید دیگر در زندگی

قطعاً همه جا لازمه

اینکه چرا وقتی کسی میمیره برای دیگران عزیز میشه

اینکه یه متنی بنویسم و از نظر خودم جالب نباشه و فکر کنم نمیتونم

شاید هر سه (منظور هنرجو: خامی/ پختگی/ سوختن)

خب چرا عشق پاسخ همه چیز باشه هر چیزی که بر پایه عشق نیست اگر همه چیز عشق باشه که دیگر تنفر معنایی نداره

خیر

خیر

گرونی

قصه ی عشق یه فرد به معشوق و خیانت اون و سو استفاده از سادگی یک دختر احساسی با روحیه لطیف با کوچکترین تشر قلبش میرنجه متلاطم میشه و اون فرد آسوده ککش هم نمیگزه

نمیتونم برای متنم مقدمه یا پایان بنویسم

منتی عزیز.

ممنون که دغدغه‌ات رو در مورد صفرتاصد نوشتن با ما در میون گذاشتی. به عنوان یک دوست خوب که به گفته‌ی خودت ازش انتظار داری به در زمینه پیشرفتت کمک کنه، بدون هیچ مقدمه‌ای، چند نکته با تو در میون گذاشته می‌شه:

  1. مشخصاً حساسیت بالایی داری که برای هر هنرمندی یک موهبت محسوب می‌شه. اما به یاد داشته باش که:«هر که بامش بیش، برفش بیشتر!» مسمومیت یک ذهن حساس می‌تونه خطرناک‌تر هم باشه. در این مورد خاص، پیشنهاد می‌شه این حساسیت رو به لذت، کشف و کنجکاوی اختصاص بدی، نه به نقد منتقدین. همون‌طور هم که گفتی در خوانش اثرت، خودت معیار تنفر و لذتت هستی و ما این خصیصه رو تشویق می‌کنیم. امیدواریم بتونی این موهبت رو در بخش‌های دیگه هم لحاظ کنی. چرا که: همون‌طور که خودت اولین مخاطب اثرت به شمار می‌ری، اولین منتقد، اولین موافق و اولین مخالف اون هم محسوب می‌شی!
  2. پاسخ به این سوال که «اثر خودمون رو از کجا آغاز کنیم و کجا به پایان ببریم؟» معادل این پرسش هستش که:«زندگی از کجا شروع می‌شه و به کجا ختم می‌شه؟» البته که این شخصی‌ترین سوال یک انسان/ نویسنده از خود، اثر و اطرافیانشه. از طرفی دیگه نحوه آغاز و پایان داستان می‌تونه در تمامیت اثر تاثیر حداکثری داشته باشه؛ برای مثال وقتی قصه‌ی ضحاک را از پدرش مرداس آغاز کنیم، به صورت ضمنی به تربیت مرداس خرده گرفته و در خاکستری نشون دادن ضحاک کوشیدیم. هر شخصیت، روایت خود و هر روایت راوی خود رو می‌طلبه. اما همواره، و در تمامی مراحل نوشتن یک شاخصه را در نظر بگیر: صحنه‌ای رو از تمام قصه انتخاب کن که حاوی ذراتی از تمام روایتت باشه.
  3. برای آغاز یک نکته‌ی طلایی وجود داره: سعی کن در یک پنجم آغازین متن شخصیت‌های اصلی، تقابل اصلی داستان، روند روایت رو مشخص کنی!
  4. در مورد پایان داستان هم می‌شه به یک ترفند قدیمی مراجعه کرد: معمولاً مقدمه و پایان از نظر تلاطم یا آرامش، همزادند. به بیان ساده‌تر اغلب اثر با آرامشِ پیش از طوفان (یا خود طوفان) آغاز شده و به همین آرامش ختم می‌شود.
  5. مطالعه آثار برگزیده داستان کوتاه رو از یاد نبر. لطفاً بر روی عبارت «بهترین داستانهای کوتاه» کلیک کرده، و داستان شماره 21 از نسیبه فضل‌اللهی رو با موضوع خیانت ( و ایضا اثر شماره 14 از سپیده نوری جمالویی) را مطالعه کنید.

 

به امید بهترین‌ها برای تو.

 


ارتباط با مدرسه آنلاین مشاوره آرت کوچینگ رایتینگ کوچ الف کوچ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *